Mijn 2 weekjes Nederland

Zondag 3 juli

Zo, daar ben ik weer. Het is alweer een tijdje geleden dat ik me via dit medium bij jullie allen heb gemeld. En daar was ook alle reden voor aangezien ik de meeste van jullie tijdens mijn tweeweekse vakantie in Nederland wel heb gezien. Gisteren ben ik weer aangekomen in Afghanistan, deze keer wel binnen 24 uur vanuit Nederland. Nog maar een maandje, 3 augustus is namelijk definitief het einde van mijn uitzending. Het lijkt wel een soort van afscheidstournee, alle districten nog een keertje bezoeken, de mooiste routes nog een keertje rijden, de leukste mensen nog een keer bezoeken en de meest schrijnende gevallen nog een keertje van noodhulp voorzien. Wat mij het meest opvalt is dat het tijdens mijn afwezigheid hier wel heel erg heet is geworden, was het bij mijn vertrek overdag een graad of 40, ondertussen is de 50 graden ook geen uitzondering meer. Weer even wennen dus.

Aangezien mijn 2 weken vakantie voor mij gewoon deel uitmaken van de uitzending en het mij leuk lijkt voor later (lekker cliché, maar goed) om het hele verhaaltje compleet te houden doe ik dus ook verslag van mijn 2 weken Nederland.

Het was zeker geen standaard reis om in Nederland te komen. Ik ben dinsdag 14 juni vertrokken vanuit PeK. Vervolgens vanuit Konduz naar Kabul gevlogen. Het plan was om woensdag met de Luchtmacht vanuit Kabul te vertrekken en woensdagmiddag in Eindhoven aan te komen. Maar aangekomen op Kabul werd al snel duidelijk dat dit plan niet ging lukken. De KDC 10 had geen toestemming om over Turkmenistan te vliegen en zou pas woensdagavond op Kabul aankomen. Het plan werd gewijzigd, donderdag vanuit Kabul naar Eindhoven. Maar ook dit ging niet werken; wederom kregen de vliegers geen toestemming om het luchtruim te betreden en aangezien ze niet eeuwig in Turkije kunnen blijven wachten tot ze wel toestemming krijgen zijn ze onverhoopt teruggekeerd naar Eindhoven. Sta ik dus nog steeds op Kabul, de hele dag vliegtuigjes te kijken die wel landen en die wel opstijgen. De dagen komen we door met een beetje ouwehoeren, poolen, lezen, darten en nog meer nuttige bezigheden.
Het nieuwe plan was dat we zaterdag met de Duitsers weer naar Konduz zouden vliegen om vervolgens via Termez zaterdagavond in Keulen aan te komen. Dus nog 3 dagen hier rondhangen! En er is dus echt niks te doen.
Donderdagochtend werd ineens bekend dat er toch werd geprobeerd om een andere oplossing te bedenken. Er waren tickets geregeld om via New Delhi, India, te vliegen. Dit werd voor ons pas heel laat bekend gesteld, ik zat net te lunchen. Ik moest (samen met nog 3 collega’s) direct mijn spullen pakken, dus eten maar laten staan en met een auto werden we naar het vliegtuig gereden waar alle overige passagiers al aan het boarden waren. Nog even snel door de douane en ong. 30 min na de eerste melding zaten we in de lucht. Op naar New Delhi. Ik was er nog nooit geweest, dus vond het allang best. Het was een uurtje of 2 vliegen en donderdagmiddag kwamen we aan in India. Helaas mochten we niet van het internationale gedeelte af. Dus hebben we een uurtje of 8 rondgehangen op de luchthaven, even wat gegeten en natuurlijk ons eerste biertje weer gedronken, of waren het er 2? Om 01.00 uur vlogen we met de KLM naar Amsterdam waar ik vrijdagochtend om 06.00 uur aankwam. Daar stond netjes een taxi met chauffeur voor me klaar die me om 08.30 uur in Borger bij moeders afleverde. Hulde, er was deze keer iets goed geregeld.

En dus was ik weer thuis..bakkie koffie stond al klaar. Stefan zat nog in Arnhem, want de treinen staakten en mijn vader kwam ook zaterdag pas. ’s Middags even boodschappen wezen doen, ijsje eten op het terras en Nederland weer even op me laten inwerken. Vrijdagavond natuurlijk even de kroeg in en zaterdagochtend Stefan opgehaald in Emmen van het station. Met hem op het terras gezeten en gelijk maar nieuwe kleren gekocht.

Wat mij het meeste is opgevallen, vooral de eerste 2 dagen, is dat er gewoon helemaal niets veranderd. Dezelfde mensen achter de kassa bij Albert Heijn, dezelfde mensen in de kroeg en hetzelfde ritueel als je bij je vrienden binnenstapt..biertje!? Op zich logisch ook, maar toch apart als je 3,5 maand in een totaal andere wereld bivakkeert. Het zou ook niet best wezen als er van alles zou veranderen, maar goed, het is een constatering.

Zaterdagmiddag mijn vader uit Hoogezand gehaald en zo was het gezinnetje weer compleet. Vanaf dat ik vrijdag thuis was is het mooi weer geworden in Nederland (wat het vervolgens 2 weken is geweest) en was het dus zaterdag BBQ-en geblazen. Erg geslaagd.
Zaterdagavond naar de kroeg met Jakko en zondag relaxen. Maandag de 20ste met Björn naar het strand van Bloemendaal geweest. Lekker een duik genomen in de Noordzee en genoten van alles wat over het strand paradeert. Toch anders dan het straatbeeld in PeK…
Dinsdag ben ik naar Arnhem gegaan waar ik het huisje van Philip en Linda heb bekeken. Leuk hoor! Vervolgens met Philip een terrasje gepakt op de Korenmarkt, ’s avonds met beide bij hen thuis gegeten. Later op de avond naar Stefan gegaan, wederom op naar de Korenmarkt waar het, vanwege het mooie weer, nog tot in de late uurtjes erg gezellig en druk was.
Woensdag naar Breda, ook daar had ik nog iemand te bezoeken, iemand die ik nog niet eerder had gezien…de kleine Kjell. De kersverse zoon van Gerrit en Kim (ik had een kaartje ontvangen in Afghanistan, maar op kraamvisite werd wat lastig) moest natuurlijk nog een cadeautje krijgen. Gerrit had zelfs vrijgenomen vandaag. Het was wederom een supermiddagje op de Grote Markt in Breda, zelfs nog even achter de kinderwagen gelopen. Woensdagavond nog naar Leeuwarden gereden waar ik met Rein (mijn steun en toeverlaat tijdens de uitzending, tevens interieurverzorger, plantenwatergever en postdoorzender) had afgesproken. Lekker op het nog drukke terras voor de Dikke van Dale gezeten. Donderdagochtend dus maar uitgeslapen, ’s middags een bezoek gebracht aan de vliegbasis en weer even met iedereen bijgepraat. Ook hier is maar weinig veranderd, behalve dat we zijn verhuisd naar een ander kantoor. Donderdagavond was niet gezellig, haha. Ik had namelijk afgesproken met de Kale en dat eindigt standaard in keihard zuipen…zo ook deze keer. Om 17.30 uur beginnen op het terras en dan om 02.00 uur opstaan om nog naar een andere kroeg te gaan is niet handig…auw. Op het terras sloten zich al snel meerdere collega’s bij ons aan en werd het met een man (en vrouw) of 8 nog een hele geslaagde avond.
Vrijdag kon ik tot ergens in de middag niet zo veel, dus dat heb ik ook maar niet geprobeerd. Vrijdagavond moest ik mij van Jimmy om 18.00 uur in Den Bosch melden. Dus dat deed ik braaf. Gerrit was er ook en Jimmy had een restaurantje ergens achteraf gereserveerd. Voor 30 euro onbeperkt eten en drinken..dat klonk niet verkeerd en dat was het ook niet! Om 22.00 uur de taxi naar de stad genomen, waar Gerrit om 02.00 uur al afhaakte. Die is als papa niks meer gewend waarschijnlijk. Met Jimmy nog maar een paar uurtjes doorgegaan.
Zaterdag vierde mijn vader zijn verjaardag en dus was ik weer terug in Borger. Daar waren ook mijn beide oma’s aanwezig, deze konden natuurlijk niet ontbreken tijdens de recup. Het rondje Nederland zat erop. Alhoewel, ik was nu al in aardig wat steden geweest, alleen ontbrak Groningen nog. Zaterdagavond dus met Björn, Anja, Harmen, Rubert en Nynke de stad ingetrokken, voor de afwisseling zijn we maar eens op het terras gaan zitten, had ik namelijk nog niet zoveel gedaan deze week. Ook deze avond had een groot reünie gehalte, zelfs met Jasper, ruim 2 jaar niet gesproken, was het bijna weer als vanouds.
Zondag weer uitgeslapen, nog even naar een meertje geweest in het bos bij Borger. ’s Avonds afscheid genomen van Stefan die voor 5 weken naar Noorwegen is vertrokken vanwege stage.

Maandag en dinsdag had ik in eerste instantie niet zo veel gepland, ik zou woensdagochtend weer vertrekken naar Afghanistan, dus even 2 daagjes rustig aan. Maandagmiddag even gebeld met de Luchtmacht of er vervoer was geregeld naar Eindhoven voor woensdagochtend: “Goh meneer Le Belle, goed dat u even belt, wij dachten dat u al op de hoogte was dat u vrijdag pas vertrekt”. Communicatie...het is een vak apart. Maar goed, 2 dagen extra in Nederland, ik zat er niet zo mee. Maandagavond zijn Joop en Gerda nog op bezoek geweest en brachten het nodige leesvoor voor de komende maand met zich mee. Nog bedankt!
Dinsdagavond met Rubert en Nynke afgesproken om bij hun te eten in Groningen. Nynke, het was erg lekker hoor! Vervolgens had ik nog in de stad afgesproken en dat was ook meer dan geslaagd. Vervolgens nog naar Leeuwarden gereden, woensdag een beetje gewinkeld, ’s middags weer even op de vliegbasis met Dennis afgesproken en daar vervolgens gebarbecued. Woensdagavond mijn oom en tante bezocht in Harlingen, ze wonen vlak bij, maar om de één of andere reden heb ik ze sinds ik in Leeuwarden woon niet eerder bezocht. Het was zelfs zo gezellig dat ik er pas om 00.30 uur vandaan reed.
Donderdag was het dan echt weer de hoogste tijd om afscheid te nemen van mijn huisje in Leeuwarden. ’s Middags nog even lekker een koppie thee gedronken in Groningen en vervolgens naar Borger. Toevallig was mijn vader ook in de buurt en dus konden we nog even met z’n drieën eten. Nog snel een bakkie gedaan bij Harmen en op tijd naar bed. Tenminste, dat was de bedoeling, maar voor je alles hebt nagelopen ben je zo weer 2 uur verder. Uiteindelijk lag ik er om 00.00 uur in en om 04.00 uur ging de wekker weer.

Ik werd weer keurig opgehaald door een taxi met chauffeur uit Borger en naar Vliegbasis de Peel gebracht. Vervolgens heb ik een zelfde heenreis gehad als in maart, dus via Keulen naar Termez, daar overnacht en de volgende dag, gisteren dus, van Termez naar Konduz gevlogen waar ik werd opgehaald. Daar nog even een half uurtje met Harro kunnen praten, want die gaat de komende twee weken op recup. Ik hoop dat zijn heenreis naar Nederland een stuk voorspoediger verloopt dan die van mij.
Gisteravond ben ik maar op tijd naar bed gegaan, want na de tweede nacht met max. 4 uur slaap houdt het bij mij ook een keertje op.
Vandaag is het lowops en thuisfrontdag op Vliegbasis de Peel. Ik verwacht geen gasten, haha. Heb net iedereen gezien.

Al met al heb ik twee heerlijke weken in Nederland gehad. Het was super om iedereen weer even gezien te hebben. Ik heb er zin in om hier nog even een maandje hard aan de slag te gaan, weet zeker dat de tijd vliegt en voor ik het weet ben ik weer thuis.
Iedereen bedankt en tot snel!

Groetjes Barry